❓چرا شما مذهبی‌ها با چهارشنبه سوریِ ایرانی‌ها مخالفید؟
ــــــــــــــــــ
📝 پاسخ: در ایرانِ باستان، چیزی بنامِ هفته نبود. تقسیمِ هفته به شنبه تا جمعه مربوط به تقویمِ عبری، عربی و سامی است. پس در بینِ زردشتیان و کلا در آئینِ میترائی، چیزی بنامِ چهارشنبه و چهارشنبه‌سوری وجود نداشت!
☝️ در آئینِ ایرانی و زردشتی، آتش دارای قداست بود و پریدن از رویِ آن و بازی با آتش، نوعی بی‌احترامی و توهین قلمداد می‌شد.
🔥 ایرانیانِ باستان در پایانِ سال ـ نه روزِ چهارشنبه ـ بر سرِ بام‌ها و اماکنِ مقدس مثلِ آتشکده‌ها، آتش روشن می‌کردند بعنوانِ یک مناسکِ دینی و عبادی. در این مراسم، امواتِ خود و آخرت را یاد کرده و گِرد آتش، دعا می‌خواندند.
✍️ امروز اما این مراسم از حالتِ جشنِ دینی به جنگ و عیش و نوش تبدیل شده بقولِ استاد رحیم پور ازغدی. دیگر حالت ذکر و توجه به اموات و مرگ و آخرت و خدا و دعا در این مراسم دیده نمی‌شود و ماهیتَش استحاله شده!
❌ امروز، چهارشنبه سوری و شعارهایی نظیرِ "زردی من از تو و سرخیِ تو از من" نه معنایِ ایرانی دارد و نه معنایِ اسلامی. این حواشیِ بی‌معنی پس از تسلطِ غربی‌ها و در زمانِ پهلوی‌ها به فرهنگِ ما وارد شده است.
⛔️ طبقِ فتوائی که از رهبری عزیز منتشر شد: "چهارشنبه سوری هیچ مبنای شرعی ندارد و مناسب است از آن اجتناب شود". از دیدگاهِ بقیه مراجع تقلید هم چهارشنبه سوری، یک خرافات است که نه معقول است و نه مقبول.
📣 در موردِ منشأ پیدایش چهارشنبه‌سوری، حرف و حدیث‌های زیادی وجود دارد. توجهِ شما را به برخی از این نظرات،جلب می‌کنم:
1️⃣ مختارِ ثقفی، برای شناختنِ شیعیان، فرمان داد هر کس شیعه است بر بامِ خانه‌اش آتش روشن کند. از قضا آن‌روز، مصادف بود با چهارشنبه‌ی آخرِ سال. بعدها این سنّت، وارد ایران شد.
2️⃣ بعضی از کتاب‌هایِ تاریخ باستان، نوشته‌اند این رسم از سال‌ها قبل‌تر از قیامِ مختار در ایران وجود داشته و حتی سرِ همین چهارشنبه سوری، قصر یکی از پادشاهانِ ایران که سال‌ها قبل مختار حاکمِ ایران بود، آتیش گرفته است.
3️⃣ بعضی‌ها هم نوشته‌اند از دیدگاهِ عرب‌ها چهارشنبه، روز نامبارکی بوده و آتش روشن می‌کردند، شادی می‌کردند تا نامبارکی چهارشنبه از بین برود. حتی ایرانی‌هایِ باستان نیز روشن کردنِ آتَششان مربوط می‌شد به 5 روز قبل از نوروز که با ادغام فرهنگِ عرب و ایران، ایرانی‌ها نیز همنوا با عرب‌ها چهارشنبه ی آخر سال را انتخاب کردند برای آتش‌افروزی.
✍️ خانم دکتر کتایون مزداپور از محققان صاحب‌نام زرتشتی می‌نویسند: "خیلی از آن جشن‌ها و آیین‌ها هرگز زرتشتی نبوده اند، مثل چهارشنبه سوری".
📚 خلاصه آن‌که گویا چهارشنبه‌سوری (یوم الاربعاء) مربوط به عربِ عصر جاهلیت یا ترکیبی از سنت‌های بومی ایران و عرب بوده است. محتوای غنی‌ای هم ندارد تا در صدد احیایَش باشیم.
➕ مخصوصاً که در سال‌های اخیر، صدها نفر بخاطرِ چهارشنبه‌سوری دچار آسیب‌های شدیدِ جسمی شده‌اند. آیا بهتر نیست نامِ این سنتِ خرافی را به چهارشنبه‌سوزی تغییر دهیم؟!
❓اگر در یک مراسمِ مذهبی و هیاتِ عزاداری یکی از این حاشیه‌ها وجود داشت و از دماغِ کسی خون می‌آمد آیا باستان‌پرستان، کمپینِ تحریم عزاداری نمی‌زدند؟ سر و صدای ناهنجارِ ترقه و موادِ منفجره، احیاناً مایه‌ی ایذاءِ شهروندان نیست؟!!
👌 کلام را با بیاناتِ آیت الله جوادی آملی در این زمینه پایان می‌دهم:
🗣 "چهارشنبه سوری را ابطال کنید وبه سایر جوانها بگویید این کار نه معقول است نه مقبول. کاری است بر خلاف عقل، بر خلاف نقل، جز ضرر و زیان چیز دیگری ندارد. این همه سنن الهی در عالَم هست، این درختکاری‌ها هست، این صله رحم‌ها هست این دید و بازدیدها هست این نشاط‌های معقول و مقبول هست. چرا انسان دست به خطری بزند که مسئولیت دینی و قانونی دارد، خسارت دنیایی و اخروی دارد؟ بی‌خردی یعنی همین، بی‌عقلی یعنی همین! لذا یک عده‌ای از جوانها عمداً خودشان را به هدر می‌دهند، این برای آن است که سامعه نیست، باصره نیست، ناطقه نیست و انسان حرف حق را نمی‌شنود، وقتی حرف حق را نشنید، عمداً خودش را به هدر می‌دهد و هیچ منفعتی هم در این کار نیست.
