❓این کلیپ رو می‌شه پاسخ بدید؟
ــــــــــــــــــ
📝 پاسخ:
✍️ از لحنِ این کودکِ معصوم، واژه‌هایی که بکار بُرده و پاسخ‌های مادرَش، بسهولَت می‌توان فهمید خاستگاه و سرچشمه‌ی این شُبهه، مادر اوست و نه خودَش. نشان به آن نشان که مادر، تقلّایِ زیادی هم نمی‌کند برای اقناعِ فرزندَش.
❌ یا اگر از سرِ بی‌حوصلگی تقلای هم می‌کند، پاسخَش غلط و شبهه‌زا است. مثلا این‌که آتشِ نمرود، بخاطر اتمام حجّت با نمرود و نجاتِ ابراهیم سرد شد و نه بخاطرِ دعای ابراهیم نبی! تا بعدَش گُل دخترِ قصّه‌ی ما سوال کند مگر من آدمِ بدی هستم که دعایَم مستجاب نمی‌شود؟ استجابتِ دعا روش و آدابی دارد که این‌جا در موردش صحبت کرده‌ایم.
✍️ و اما پاسخِ آن بخش از کلیپ که ادعا کرده، قصه‌ی ابراهیمِ نبی مثلِ سیندرلا دروغ است:
1️⃣ معجزه یعنی آن‌چیزی که بشرِ عادّی از تحلیل، تجربه و ارائه‌ی آن عاجز است. رازِ عصایِ موسی، سَرد شدنِ آتشِ نمرود، دَمِ حضرت مسیح و... حتی بر ما بزرگ‌ترها هم پوشیده است تا چه رسد به آن کودک.
➕مادرِ این طفل و دانشمندانِ موردِ تایید این مادر اگر می‌توانستند عصای موسی و شکافِ رود نیل را تحلیل و آنالیز کنند، در گامِ بعدی می‌توانستند هم‌آوردی کنند و سپس ادعای پیامبری!! معجزه‌ای که بتوان نظیرش را آورد که دیگر مُعجزه و اثبات کننده‌ی حقّانیتِ انبیاء نمی‌توانَد باشد.
✍️ کسی که منکر معجزه است در مقوله‌ی اعتقاد به "قدرتِ خدا" ضعف دارد. بنابراین باید یک گام عقب‌تر برویم و مبتنی بر آیاتِ آفاقی و انفسی، قدرتِ الهی را برای او اثبات کنیم. بعنوانِ مثال در شماره‌ی بعدی، به یک آیت آفاقی بنامِ "خلقت انسان" خواهیم پرداخت.
2️⃣ معجزه، غیرِ علمی نیست؛ فرا علمی است. خیلی از واقعیت‌های موجود را می‌بینیم که بشر از تحلیل و هم‌آوردیِ آن عاجز است اما رُخ دادنِ آن را غیرِ علمی نمی‌داند.
☝️مثلا تکنولوژیِ ساختِ انسان و کلا موجوداتِ دارای روح و حیات، در انحصار خدا است. خداوند در آیه‌ی 73 سوره‌ی حج می‌فرماید: "اگر همه‌ی انسان‌ها جمع شوند هر گز نمی‌توانند یک مگس خلق کنند". تا چه برسد به انسان.
➕هیچ کس تاکنون نتواسته تبدیلِ نطفه به انسانِ زنده را مهندسیِ معکوس کند؛ و با این وجود فرایندِ انعقاد نطفه و تشکیلِ جنین را غیرِ علمی ندانسته. کدام دانشمند توانسته در محیطِ لابراتوار، یک انسان خَلق کند؟
❓فقط اگر چوبِ خشکیده‌ی موسی، اژدها شود، این مادر به معجزه باورمند می‌شود؟ و مثلا اگر نطفه‌ی گندیده‌ی بدبو در عرض 9 ماه بجای اژدها، تبدیل به این گُل دخترِ ناز و خوش‌سخن شود، این معجزه نیست؟!
☝️اگر چشم باز کنیم، به تعدادِ جَنین‌ها خدا برای ما مُعجزاتِ فرا علمی ارائه کرده. پس بهتر است بجای غیرِ علمی دانستنِ معجزه، بگوئیم دانشمندان عاجزَند از خلقِ انسان و شکافِ نیل و سرد کردنِ آتش. اگر بدنیا آمدنِ فرزند هم مثلِ عصای موسی در زمانِ ما تکرارَش رُخ نمی‌داد، احتمالا این مادر، تشکیل انسان از نطفه را هم غیرِ علمی می‌دانست!
3️⃣ سرد شدنِ آتش، "محال عادی" است اما "محال علمی" نیست. یعنی عادتا و غالباً این اتفاق نمی‌افتد اما از لحاظِ علمی و واقعی هیچ دلیل و برهانی نمی‌توان اقامه کرد بر مَحال بودنَش.
✍️ نمونه‌اش راه رفتنِ یونانیان و هندوها بر رویِ ذغال‌های گداخته است. "دیوید ویلی" یکی از اساتید فیزیک دانشگاه پیتزبورگ پنسیلوانیا این پدیده را تحلیل علمی کرده است. البته این مورد را مثال زدم برای نزدیک شدنِ ذهن؛ و الّا سنخ معجزه با راهپیمایی رویِ ذغال متفاوت است.
➕همه‌ی ما می‌دانیم که آب، ضدّ آتش است. این در حالی است که آب از دو عنصرِ بشدت آتش‌زا بنامِ اکسیژن و هیدورژن تشکیل شده!! وقتی این دو عنصرِ آتش‌زا پتانسیلِ تبدیل به ماده‌ی ضدّ آتش را دارند، آیا امکان ندارد که هیزمِ آتش‌زا ـ طیّ یک فرایندی که ما هنوز کشفش نکردیم ـ مبدل به هیزمِ ضدّ آتش شود؟!
📣خیلی از اختراعاتِ امروز مثلِ هواپیما، دوربینِ فیلم‌برداری و... در گذشته‌ای نه چندان دور "محالِ عقلی" تصوّر می‌شد. اما با تکاملِ عقلِ بشر، فهمیدیم محال نبود، عقلِ بشرِ گذشته عاجز بود. بقولِ ابن سینا: "هر چه از عجایب که به گوشَت خورد را در بقعه‌ای از امکان قرار بده".
4️⃣ مخاطبِ قرآن، انسانِ عاقلِ بالغ است و نه کودکِ نابالغ. گاهی بچه‌ها سوالاتی به ذهنشان می‌آید که نمی‌شود پاسخ‌هائی در سطحِ فکرِ آن‌ها ارائه داد. یعنی نه آن‌که سوالِ آن‌ها جواب نداشته باشد؛ مسئله این است که ذهنِ او بلوغِ کافی ندارد برای فهم و درکِ جواب.
👌مثلِ این می‌مانَد که شما برای یک دانش آموزِ کلاس اولی، جبر و انتگرال بگوئید یا برای نوزاد، غریزه‌ی جنسی را توضیح دهید یا به جَنین بخواهید مفهومِ برادر را بفهمانید!!
➕در مواجهه با این مدل سوالات، باید حواسِ بچه‌ها را پرت کنیم تا این سوالات را نپرسند و زمینه‌ی بوجود آوردنِ این سوالات را نیز از بین ببریم. بعدها که به بلوغ فکری رسید، می‌شود پاسخِ سوالاتِ مزبور را به او داد. به این می‌گویند اصلِ تغافل.
