توبه، توفیقی است الهی که نصیب بندگان خوب خدا می‌شود. اگر کسب چنین توفیقی را برای دوستانتان طالب هستید، بدون معطلی قلم و کاغذی بردارید و نامه‌ای برایشان بنویسید. شاید نوشتن این چند جمله موجبات سعادت آنها را فراهم کند و سرنوشتشان عوض شود.
به نام خدایی که توبه کنندگان را دوست دارد
با سلام و تقدیم احترام
محضر برادرم/خواهرم.............
من به داشتن برادر/خواهر خوبی چون شما افتخار می‌کنم. پشیمانی از گناه، نشانه‌ی پاکی روح شما است. نشان از رحمت و مغفرت خدا دارد. شک نداشته باشید که خدا این پشیمانی را دوست دارد.
خداوند، ما را معصوم نیافریده است. او می‌دانست که ممکن است گاهی گناه یا لغزشی از انسان صادر شود. لذا درب توبه را به سوی ما گشوده است. امام زین العابدین علیه السلام در مناجات خمس عشر می‌فرماید: "خدایا! توئی که دری از عفو به روی بندگان باز کردی و نامش را توبه نهادی؛ و فرمودی ای بندگان من! به درگاه من توبه‌ی حقیقی کنید. پس عذر کسی که از این در غافل است چه خواهد بود؟ ".
من برادرم/خواهرم را از خیلی جوانان جلوتر می‌دانم. این را بی‌تعارف می‌گویم. خیلی از همسالان شما غرق در گناهند و ککشان نمی‌گزد. برخی از آنها دوست دارند گناه را ترک کنند اما قدرت و اراده‌ی آن‌را ندارند. خدا را شکر کنید که شما را از این گونه جوان‌ها قرار نداده است. دو رکعت نماز شکر بخوانید به خاطر این که خدا بر شما منت نهاده و توفیق ترک گناه را به شما داده است.
در حدیث داریم که گناه مثل لکه‌ای سیاه در قلب سپید مومن است. اگر توبه نکرد، این لکه وسیعتر می‌شود و کل قلب را فرا می‌گیرد. چنین قلبی قابلیت هدایت را از دست می‌دهد. اما اگر توبه کرد لکه‌ی مذبور، پاک می‌شود و قلبش به حالت اول بر می‌گردد. دقت داشته باشید که هر گناهى قابل توبه است. در قرآن می‌خوانیم: "خداوند همه‌ی گناهان را مى‌آمرزد". نشانه‌ی قبولى توبه شما این است که پشیمان هستید و از تکرار آن متنفرید. البته اگر اشتباها تکرار شد ناامید نشوید بلکه همین قدر که تکرار آن کم شود نشانه پیشرفت به سوى اطاعت خداست. توبه‌ی واقعی دارای چهار مرحله است:
1. تنفر و انزجار قلبی از گناه.
2. تصمیم جدی بر ترک.
3. اقرار و اعتراف زبانی به خطای خود در محضر پروردگار مهربان.
4. جبران مافات در حق الله با عبادت مضاعف و در حق الناس با جلب رضایت صاحب حق. برای جبران گناه باید دل خدا را با عبادت و بندگی بیشتر به دست آورد. گنه کار مثل یک دانش‌آموز می‌ماند که برخی درس‌هایش را تجدید شده است و باید در تابستان آن را جبران کند.
اگر این چهار مرحله طی شود، شک نکنید که گناهتان به آب مغفرت الهی شسته می‌شود. گویا تولدی دوباره و فرصتی مجدد به شما عنایت شده. از رحمت الهى هرگز مأیوس نباشید؛ چرا که ناامیدی، خود بزرگترین گناه است. همه‌ى انسان‌ها در معرض خطر و خطا هستند. این خطا‌پذیرى نباید مانع ارتباط با خدا و التماس از درگاه ربوبى گردد. چون خود این یأس و ناامیدى، مسیر رفتن به سمت گناه را هم‌وار‌تر مى‌کند. بنابراین با امید به عفو و رحمت الهى عمل کنید و بندگى کردن را سر لوحه اعمال خود قرار دهید.
در حدیث داریم که توبه زیباست اما توبه‌ی جوان زیباتر است. خدا جوان توبه کار را دوست دارد. خداوند به هنگام توبه‌ی بنده خوشحال است. در روایت است که خداوند از توبه بنده اش بیش از زن نازائی که پس از سالها صاحب فرزند شود و گم کرده‌ای که گمشده‌اش را پیدا می‌کند خوشحال می‌شود. بردارم/خواهرم! شما بنده‌ی گم شده‌ی خدا بودید. مدتی از نظر خدا دور شدید و بالاخره خدا شما را از بین این همه بندگان برگزید و شما را پیدا کرد. خیلی هم از پیدا کردن شما خوشحال است.
به آیه‌ی 222 سوره‌ی بقره بنگرید: "همانا خداوند متعال توبه کنندگان و پاکیزگان را دوست می دارد". ببینید این آیه چقدر مسرت بخش و امید آفرین است! خداوند شما را دوست دارد؛ چون توبه کننده‌اید. چه هدیه‌ی بهتر از دوست داشتن خدا؟ آیا بیش از این توقع دارید؟ وقتی خدا شما را دوست دارد چرا باید غمگین باشید و ناامید؟
چشمانتان را به آیه‌ی 82 سوره طه روشن کنید: "بگو به بندگانم همانا من البته آمرزنده کسی هستم که توبه کند و سپس کار نیک نماید و او را به راه راست هدایت کنم." چه قدر زیبا است این آیه! خداوند وعده‌ی هدایت را به شما داده است. شمائی که ضمن توبه تلاش دارید کار نیک و خداپسندانه انجام دهید.
در حدیث قدسی از پروردگار هستی نقل است که خدا می‌فرماید: "اگر آنهائی که به من پشت کرده اند می‌دانستند که من چه اندازه انتظار دیدن آنها را می کِشم و چه مقدار مشتاق توبه و بازگشت آنها هستم هر آینه از شدت شور و شوق نسبت به من جان می دادند و تمام بند بند اعضایشان به خاطر عشق به من از هم جدا می‌شد".
رسول خدا(ص) می‌فرماید: هیچ کس نزد خدا محبوبتر از جوانِ توبه کار نیست. یعنی شما، محبوب‌ترین‌ها نزد خدا هستید. چون در جوانی توبه کرده اید. خوشا به حالتان که نزد خدا محبوبیت دارید. برخی مردم برای محبوب شدن در منزل و مدرسه و شهر و کشور و جهان تلاش می‌کنند. اما برادر/خواهر من در راه محبوبیت نزد خدا تلاش می‌کند. واقعا داشتن چنین برادری/خواهری مایه‌ی فخر و مباهات است. درود بر بنده‌ی محبوب خدا. خوش به سعادتتان که تواستید مدال محبوب بودن نزد خدا را کسب کنید.
از رسول خدا نقل است که گاهی بنده ای گناهی می کند و به واسطه آن به بهشت می رود. زیرا گناهانش پیوسته در خاطرش است و او بخاطر همین دائم در حال پوزش و استغفار از خدا می باشد." همین که شما تا یاد آن گناه می‌افتید حالت انکسار و غم به شما دست می‌دهد و لب به استغفار می‌گشائید باعث آمرزش گناه و ورود به بهشت است.
امام باقر (ع) می‌فرماید: "کسی که از گناه کردن توبه می‌کند همانند کسی است که گناه ندارد."
برادر/خواهر خوبم! توجه داشته باشید که شما هر وقت تصمیم جدی بر پیشرفت می‌گیرید، شیطان نیرویش را چند برابر می‌کند تا شما را زمین‌گیر کند. هر وقت احساس کردید رغبتتان به ادامه‌ی برنامه کم شده شک نکنید که کار خود شیطان است. در این گونه مواقع، به آغوش خدا پناه ببرید و با بی‌اعتنایی به درخواست شیطان برای به خاک مالیدن بینی آن ملعون بلند شوید و مسیر خود را ادامه دهید؛
ما را هم از دعای خیرتان فراموش نکنید
موفق و مؤید باشید
برادر/خواهر دینی تان... .
امضاء
